Dry Riverbed Trio (Nl) Blues 'n Roots Honky Tonk Jazz Club Dendermonde (22-10-2022) reporter & photo credits: Marcel info club: Honky Tonk Jazz Club info artist: Dry Riverbed Trio © Rootsville 2022

Goed nieuws voor de bluesliefhebbers uit de Dender en Waas regio want in Dendermonde is “Second Line” terug gestart met concerten in de befaamde Honky Tonk Jazz Club. Ze hebben er al een aantal achter de kiezen, maar jammer genoeg kon ik door omstandigheden nog geen enkele hiervan meepikken. Daar moest ik dus iets aan doen en eindelijk, een vrije zaterdag en dus tijd voor een bezoekje aan Bastion V in Dendermonde. Schitterende locatie om naar muziek te gaan luisteren.

Bij deze hadden ze het Dry Riverbed Trio op bezoek. Ik had dit Nederlandse drietal welke afkomstig is uit Dordrecht en bestaande uit Dusty Ciggaar (gitaar en zang), Darryl Ciggaar (drums en zang) en Ronald Tilgenkamp (upright bass), enkele weken geleden een geweldig optreden zien geven bij “De Morre” in Zottegem en verwachtte vanavond alweer vuurwerk.

Het zijn stuk voor stuk topmuzikanten. Hun eerste plaat  “Chained and Bound” , uitgebracht in 2019, was meteen een knaller van formaat. Maar als deze jongens op een podium staan, dan gaat het pas echt spetteren. Dampende bluesroots, waarbij country, rockabilly, blues en gospel uit de jaren 50 en 60 steeds het uitgangspunt vormen.

De oude jazzclub was aangenaam gevuld met een gemengd publiek, jong en oud door elkaar. Ze hadden groot gelijk gehad om naar daar af te zakken want het drietal zou een geweldig concert afleveren.

Er werd gestart met een knappe instrumentale intro, waarbij de drie hun muzikaal visitekaartje afgaven. Dit werd gevolgd door ‘I’m Trying’ en ‘One Bad Stud’ van The Blasters. Laat ons zeggen dat dit al meer dan een stevig begin was. Country is deze boys niet vreemd, want we kregen er twee op een schoteltje, waaronder ‘Big Star’ en laat mij toe te zeggen dat beiden klonken zoals het moest klinken..

Het trio straalt energie uit en brengt muziek dat doet shaken  en swingen en dat bijna zonder enige rustpauze. Het zijn drie toppers van muzikanten met het eenvoudige gitaarspel van Dusty, het drumwerk van Darryl en de slapping bass van Ronald. De broers wisselen onderling de zangpartrijen af en zelfs Ronald mag af en toe laten horen dat hij ook goed bij stem is. Deze jongens zijn van alle markten thuis.  Hun muziek is voor iedereen zeer bereikbaar en ligt aangenaam in het oor, een mengeling van roots, country en old school rock ’n roll.

Voor de pauze werden we nog getrakteerd op ‘Pretty Baby’ en ‘Just A Little Bit’ van Rosco Gordon. Met een echte country tearjerker dat naaldloos overging in een stevige portie Rock ’n Roll mochten we even gaan uitblazen van deze Nederlandse stormloop.

Korte pauze en het trio ging er al stevig tegen aan met ‘You Got Me Down’ en ‘Playing That Old Guitar’. Zelfs “Uncle” Willie ofte Willie Nelson kwam aan bod en van country  werd zonder probleem overgegaan naar de stevige rock’n roll van Eddie Cochran. Een aantal instrumentaaltjes worden in de set ingebouwd en zetten de muzikale kwaliteiten van deze drie nog meer in de verf. ‘Too Much Water’ van George Jones was dan weer een swinger van formaat en werd gevolgd door ‘I’ve Been Shut Down’. Toen wisselde Dusty zijn Gibson in voor zijn witte Fender voor een knal van een versie van Fleetwood Mac’s ‘Albatros’…respect alom voor deze versie. Jawaddedadde… ‘Georgia Slop’ en ‘Yoshi’s Ride’ sloten dit schitterende schouwspel af. Staande ovatie van een laaaiend enthousiast publiek volgde en resulteerde in een drietal bissers waaronder ‘Come On, Let’s Go’ van Richie Valens.

Iedereen kon dus tevreden naar huis en het betekende een mooi einde van een fijne avond. Pluim voor de mensen van Second Line voor de organisatie en het belooft veel goeds voor de toekomst. Ik zou zeggen kom zelf eens kijken want het volgende concert gaat door op 12 november en dan krijgen ze bezoek uit de UK met Sister Suzie. Just be there or be square folks !

Marcel